کد مطلب:36773 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141

نظریه ی غفلت











درس سی و هفتم 69/12/3

بسم الله الرحمن الرحیم

لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

و صلی الله علی سیدنا محمد و آله اجمعین

و ایاك ان تغتر بما تری من اخلاد اهل الدنیا الیها و تكالبهم علیها. فقد نباك الله عنها و نعت هی لك نفسها. و تكشفت لك عن مساویها، فانما اهلها كلاب عاویه و سباع ضاریه، یهر بعضها بعضا و یاكل عزیزها ذلیلها و یقهر كبیرها صغیرها.

مبادا از اینكه می بینی اهل دنیا حریصانه بر متاع دنیا درافتاده اند و با هم درپیچیده اند فریفته شوی. در حالی كه خداوند تو را از احوال دنیا خبر داده و دنیا نیز حال خود را به تو باز نموده و زشتیهای خود را بر تو نمایان ساخته است، همانا دنیاپرستان سگهای بانگ زن و

[صفحه 302]

درندگان هارند كه گروهی از گروه دیگر نفرت داشته، نیرومندشان، ناتوانان را طعمه خویش نمایند و بزرگشان بر خرد دست چیرگی گشایند.

نعم معقله و اخری مهمله قد اضلت عقولها و ركبت مجهولها، سروح عاهه بواد وعث. لیس لها راع یقیمها و لا مسیم یسیمها. سلكت بهم الدنیا طریق العمی و اخذت بابصارهم عن منار الهدی، فتاهوا فی حیرتها و غرقوا فی نعمتها و اتخذها ربا فلعبت بهم و لعبوا بها و نسوا ما وراءها

اهل دنیا دو دسته اند، اشترانی پایبند نهاده و دسته ای دیگر رها و خرد از كف داده، در كار خویش سرگردان اند، در چراگاه زیان و در بیابانی كه گذر از آن دشوار است، روان گشته اند، نه شبانی كه به كارشان رسد و نه چراننده ای كه به چرایشان برد. دنیا آنها را كور كرده و چشمشان را از چراغ هدایت پوشانده است، در حیرت، سرگردان اند و در نعمت دنیا غوطه ور، دنیا را پروردگار خود گرفته اند و دنیا با آنان بازی می كند و آنها نیز با دنیا مشغول بازی شده و در این بازیگریها از آنچه پس از آن است، غافل اند.

و اعلم یا بنی ان من كانت مطیته اللیل و النهار قانه یساربه و ان كان واقفا و یقطع المسافه و ان كان مقیما و ادعا.

و اعلم یقینا انك لن تبلغ املك و لن تعدو اجلك و انك فی سبیل من كان قبلك. فحفض فی الطلب و اجمل فی المكتسب فانه رب طلب قد جر الی حرب. فلیس كل طالب بمرزوق و لا كل مجمل بمحروم. و اكرم نفسك عن كل دنیه و ان ساقتك الی الرغائب فانك لن تعتاض بما تبذل من نفسك عوضا.

و بدان فرزندم كه هر كس بر مركب روز و شب سوار است، حتی اگر

[صفحه 303]

ایستاده باشد روان است و حتی اگر ساكن و آسوده باشد، طی طریق می كند. و به یقین بدان كه تو هیچ گاه به همه آمالت نمی رسی و به هیچ رو از اجل خود فراتر نخواهی رفت و تو هم به همان راهی خواهی رفت كه پیشینیان رفتند لذا در مقام طلب و كسب، قناعت پیشه كن و طمع نورز. چرا كه بسا طلبها كه به جنگ و هلاك منتهی شده است. چنین نیست كه هر كس كه بطلبد بیابد و هر كه طمع نورزد محروم بماند. نفس خود را از امور پست برتر بگیر و لو تو را به خواسته هایت برسانند چرا كه هر چه از خود خرج می كنی معادلش را نخواهی یافت.

در جلسه پیش در باب یاد مرگ سخن گفتیم و در این نوبت به توضیح درباره ی دنیا و غفلتها و سرگردانی اهل آن می پردازیم. كسانی كه با كلمات مولا علی (ع) آشنا هستند به خوبی می دانند كه سراسر نهج البلاغه، تذكار به دنیاشناسی و انسان شناسی است. متون دینی ما نیز و در راس آنها قرآن سرشار از این معارف است.


صفحه 302، 303.